معنی شال تشی در لغت نامه دهخدا

به لغت مازندرانی دلدل است. (فهرست مخزن الادویه). شال کره

معنی شال تشی - جستجوی لغت در جدول جو

شال تشی

لغت نامه دهخدا

شال تشی

حالتی مادرزادی که پوست بدن سفید روشن و موهای سر و ابرو و مژه ها سفید یا بور و عنبیۀ چشم ها صورتی رنگ است و چشم در برابر روشنایی بسیار حساس است، آلبینیسم

فرهنگ فارسی عمید

شاه تقی

(تَ)

نام محلی کنار راه مشهد به تربت حیدریه میان تخته لنگر و کافرقلعه در 49350 گزی مشهد. (یادداشت مؤلف). از این محل راه تهران به مشهد بسوی تربت حیدریه منشعب شود

لغت نامه دهخدا

شالپوشی

عمل شال پوش، درپیچیدن به شال، پوشیدن بشال،
پارچۀ کلفتی که در زیر سلاح اسب میگذارند، (ناظم الاطباء)، این جای دیگر دیده نشد و غرابت دارد و محتمل است که مربوط به ترکیب شالپوش باشد،
مطلق لباس فقرا اختیار کردن، (آنندراج)، جامۀ مردم فقیر پوشیدن، (از ناظم الاطباء)، گلیم پوشی، جامۀ سطبر و درشت پوشیدن:
رقص صوفی فیض گردون را ز خود بس کردنست
شالپوشی دشمنی با چرخ اطلس کردن است،
اشرف (از آنندراج)،
زهی شالپوشی که چون در لباس
سخن کرد اطلس برآمد پلاس،
ظهوری (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

شال ختی

اسم مازندرانی وسمه است. (فهرست مخزن الادویه)

لغت نامه دهخدا

شالیشی

پیش قراول، جالیشی، شالشی، (دزی ج 1 ص 168)

لغت نامه دهخدا